Verslag “Hel van Kasterlee”

Na een week van overvloedige regenval was het weer zover. Op zondag 23 december stond de 11e editie van de “Hel” op het programma. Met vijf Hetric-atleten stonden we aan de start voor van wat de tot nu toe zwaarste uitgave van deze winterduatlon zou worden. De eerste loopronde werd afgewerkt, waarna we begonnen aan de loodzware fietskilometers. Tony Goossens, die zijn Belgische titel moest verdedigen kwam al vroeg in de wedstrijd ten val. Hierdoor moest hij verder met een achterwiel dat niet meer recht liep. Alles verliep vlot tot en met de derde fietsronde. Nadien werd het loodzwaar want het parcours was ondertussen herschapen in één grote modderpoel. Mentaal werd het er ook niet makkelijker op. Gelukkig werden we aangemoedigd door de talrijke Hetric-supporters. Na de 105 km op de mountainbike werd de fiets ingeruild voor een paar loopschoenen en moesten we die twee rondes van 15 km nog afwerken. Buiten wat regendruppels moesten we hier geen obstakels meer overwinnen, dus verstand op nul en lopen maar. Uiteindelijke winnaar werd Seppe Odeyn die tijdens het fietsen een ruime voorsprong nam op Chris Maes, Bart Borghs en Hetric-atleet Tony Goossens. Tijdens de afsluitende loopproef rukte Tony op en kwam als tweede over de finish, waardoor hij zijn titel verlengt, vermits Odeyn geen VTDL-licentie heeft. Van de 202 starters waren er 142 overlevenden van deze beproeving. De Hetric-atleten bereikten allen de finish; Tonny Goossens in 8u21, Rudi Claes in 9u44, Wim Sterckx in 11u29, Swa Vloemans in 11u38 (Swa finishte zijn 11e Hel, samen met zijn zoon Joris)en Pieter Van Eysendeyk in 12u39. Hetric heeft zich dus weer van z’n beste kant laten zien, zowel op het parcours als ernaast. Bedankt supporters en coaches! Wim Sterckx 

Verslagske van onze trip naar Barcelona

Met z’n vieren zijn wij richting zuiden vertrokken : Filip,ikzelf en onze 2 trouwste fans. De dagen voor de wedstrijd was het allesbehalve schitterend weer, het stormde zelfs. Zwemmen in de zee zaaide al snel een beetje onrust. Ik heb totaal geen zeemansbenen en kwam zo wit als een laken uit de zee. Deze zee smaakte naar mijn mening ook veel te zout. Wanneer mijn maag terug op z’n plooi was ,zijn we nog een toertje gaan lopen. Ook deze tocht hebben we moeten staken wegens hevige kniepijnen van Filip. Daar zaten we nu met z’n 2. Den ene met ne zak ijs op de knie, den andere met 200gr motilium in z’n maag. De ochtend van de wedstrijd zelf verliep goed. Om 6u een uitgebreid ontbijt,zelfs voorzien van de voor mij onmisbare pannenkoeken . Een snelle kijk naar buiten leerde ons al snel dat we ons over het weer geen zorgen moesten maken, de storm was gaan liggen,weinig wind en de zee zo plat als een vijg. Filipke z’n knie voelde ook al beter. Kortom ,geen excuses meer ,we konden ertegenaan. De start gaf me wel een speciaal gevoel ,het pakte me mij een beetje…moeilijk te beschrijven.Al die uren training en nu staan we hier….. maar weinig tijd voor sentiment ,na het startschot was het GAAN!!! Als jonge frisse snaak mocht Filip 5min vroeger starten. Ik beschikte over de iets betere zwemarmen en kwam daardoor sneller uit het water .Filip 1uur 12min en ik 1uur 3min. Deze achterstand had Filip snel terug rechtgezet met het fietsen,zodat we praktisch de ganse afstand in elkaars omgeving hebben gefietst . Een goed gevoel op de fiets leverde ons beiden dan ook een goede tijd op. Filip 4uur 58min en ik 4uur 59min. In het laatste onderdeel hebben we ons een beetje vergaloppeerd. Alles voelde nog fris ,nog een marathonneke(4 ronden) en we konden de frisse pint gaan drinken. De eerste 2 ronden gingen heel goed tot we in ronde 3 het gezelschap kregen van de man met den hamer. We kregen een fantastische geweldige klop, ene om u tegen te zeggen…voila en daar moesten we mee verder .De laatste 2 ronden werden dus een kleine veldslag. Gelukkig werden regelmatig door onze vrouwen sterk aangemoedigd,zodat we ons einddoel toch hebben gehaald. En allebei zeer tevreden met het behaalde resultaat. Filip 10uur 14min en ikzelf 9uur 59min. De dag daarna hebben we nog een mini-citytrip gedaan in Barcelona. Elke trap die we in de metro moesten beklimmen of afdalen deed ons denken aan de prestatie van de dag voordien. Ge hebt er in elk geval lang geniet van, dat staat vast! Triatlon is een individuele sport maar deze ervaring heeft me geleerd dat je het niet alleen kunt. Je moet eerst en vooral een vrouw en kinderen hebben die achter jouw staan,je moet beschikken over ne geweldige coach(merci,Nick),geweldige clubvrienden die kilometers met u delen. In de winter gaven zij mij zelfs letterlijke het duwtje in de rug(en dit was nodig!!) en verder fantastisch reisgezelschap(bedankt Maggie en Filip) . Groetjes, Roel

Embrechts staat er weer!

Paul Embrechts heeft zijn seizoenseinde niet gemist. De atleet uit Kasterlee focust zich voornamelijk op het offroadgebeuren en dat werpte duidelijk zijn vruchten af. Ameland zou de bevestiging moeten worden van het goed gevoel op training. De tweede offroadtriatlon van het jaar werd een gemiste kans. Embrechts kwam goed uit het water en enkel een lekke band kon hem tegenhouden in zijn overwinningsdrang. De achterstand op leider Barrel was opgelopen tot meer dan 4 minuten. Hij wilde zich echter niet bij zijn vijfde positie neerleggen. Paul liep waarschijnlijk de snelste 12 kilometer uit zijn leven. Hij kon Barrel net niet bijhalen maar liep 4 minuten trager dan de overwinnaar. Andere hardloper van het offroadgebeuren en Nederlands Masterkampioen Bert Flier kreeg in het lopen 4 minuten 40 aan de broek. Het vertrouwen stond op een hoog niveau bij aanvang van het BK crosstriatlon in De Haan. Embrechts moest noodgedwongen zijn wedstrijd afstemmen op Cris Coddens. Deze prachtige atleet was dit jaar de tweede op het Europese Kampioenschap op een soortgelijk parcours. Embrechts zwom in het konkelende water van de Noordzee weg van de meeste concurrenten. Tijdens het fietsen kreeg hij het gezelschap vna Coddens. Op het einde kreeg Paul het moeilijk en de wedstrijd leek beslisit. Coddens kon tijdens de afsluitende loopproef echter geen bres slaan en onze HETRICER kwam in de eerste loopkilometers verrassend aansluiten. De laatste 2 kilometer zouden uiteindelijk beslissen over de kampioenentrui. Embrechts moest zijn tegenstander laten gaan maar behaalde wel mooi zilver. Een dag later was het tijd voor de laatste triatlon van het seizoen. Yeray Luxem, de getalenteerde ATRIACER zou Embrechts nog eens trakteren op een tweede plaats. Op het einde van deze loodzware race in Dilsem-Stockem was de achterstand herleid tot 20 seconden. Het is echter geen schande van deze atleet te moeten verliezen. Yeray is steevaste top-5 atleet in het Europese cupgebeuren. De concurrentie is alvast gewaarschuwd voor de winterduatlons. Deze HETRICer is nog niet versleten!

Les Bons Vivants aan de start in Huy

Zondag 9 september zakten Liesbeth, Monique en Goe af om er Huy een lap op te geven. In ons beste Frans verstonden we dat er iemand moest zwemmen, de andere fietsen en op het einde moest er ook nog iemand lopen. Gelukkig waren we daar op voorzien. Bij de start troffen we nog iemand met dezelfde kleuren, Roel strak van al het trainen richting Barcelona, kwam ook even mee doen. We waren er klaar voor en terwijl Liesbeth en Monique met Roel richting zwemstart trokken, kwam Goe tot het besef dat ze daar achter bleef met alleen nog mannen en dat we dus het enige damestrio in de race waren. We zouden gaan zonder af te gaan! Op Liesbeth hoefden we niet lang te wachten, zij weet als geen ander hoe je de Maes moet aanpakken. Ze heeft de longen uit haar lijf gezwommen en nog heeeeel veel mannen achter zich gelaten. Goe sprong op haar fiets, de Roel achterna want die was daarvoor al uit het water geklommen. Goe is geen klimmer maar trotseerde twee keer de klim van 4 km en probeerde op de platte stukken weer wat goed te maken terwijl ze de Roel in tegengestelde richting tegen kwam in zijn tweede ronde en zag dat die goed ging. Bij het lopen kon het alleen maar beter gaan want daar hadden we onze iron lady Monique voor in de startblokken staan. Zij maakte er een inhaalrace van begin tot einde van. Gedetailleerde tijden vind je op de site van Huy maar een 7de plaats op 14 trio’s in een tijd van 2:30:38u tussen al dat testosteron vonden wij niet slecht. Roel klokte af als 25ste in een tijd van 2:12:23u en dat maakte hem 5de in zijn categorie. Na een klein uurtje was die gerecupereerd om nog met de fiets richting kempen te rijden. Wij vonden gewoon dat wij een goei pint verdienden. Een triootje, het moest er eens van komen, en het is voor herhaling vatbaar!

Stijn, Jasper en Tom van start in de trio-triatlon, De Sterke Peer

De Sterke Peer, van Wuust-wezel. Na 400m zwemmen, 20km fietsen en 5km lopen kwamen de Hetric-atleten als eerste over de eindstreep. Stijn zwom een ijzersterke eerste 200m, maar omwille van de beperkte trainingsarbeid de weken voor de wedstrijd kwam hij zichzelf ietwat tegen. Na een snelle wissel zat Jasper in het groepje dat voor de 6de plaats streed. Jasper vloog er stevig in en kon zich goed handhaven in deze groep. Tom kon starten als 9de, maar plaats 6 lag al binnen handbereik. Na 1 loopronde kwam Tom in 3de positie door. Toen zag het er al rooskleurig uit want de koplopers waren niet meer ver af. Met de finish in zicht liep hij solo naar de winst. Aan de aankomst konden Stijn en Jasper in de vreugde delen!

HETRIC wederom goed vertegenwoordigd in Balen

In Balen organiseerde TRIAMO hun 1:4de en 1/8ste triatlon.  Enkele HETRICERS lieten zich wederom van hun fraaiste kant zien.  Francois Vloemans werd mede door een fraaie fietstijd 7de in de categorie Heren 50 op de kwart. Bij de trio’s bhaalde Sabine de Wachter met haar familie de vierde stek.  Paul Embrechts werd tweede overall op de achtste triatlon, alleen op de fiets is hij nog niet de oude maar de man heeft geduld.  In de categorie Heren 24 werd Philippe Nardella 32ste.  Vooral zijn fietsen blijkt wederom sterk.  Nick Sneyers schiet de hoofdvogel af in de categorie 40+.  Na een degelijke zwemprestatie kon hij in de wedstrijd stelselmatig opschuiven.  Proficiat aan alle deelnemers.